po chwili - wiersz

prawie jej nie było

zmieszana

nie umiała wydobyć ani jednego słowa z siebie

w oknie z pożółkłymi firankami grała muzyka

stare melodie jakby zwolnione echa rozbrzmiewały

kloszard bezoki z laską żebrał o kilka złotych

popychany przez wredne dzieci