Płomień - wiersz

 Marzenia są czasem jak dym z ogniska,
iskry ulatujące w niebo.
Siedzę zgarbiony,próbując podsycać ogień który
wątłym swiatłem się pali,
wpatruję się w cienie ulatujące w mrok-
ta noc się nie skończy. Co dzień rozniecamy żar
z zapałem którego pokłady są niezmierzalne
my -  te dwa tańczące płomienie
w poświacie niedopowiedzeń.
Trwamy,
by światło nigdy nie zgasło..