Piękna Majowa - wiersz

Piękna Majowa

Przepiękna Pani, Majowa,

W pogodnej świata twarzy.

Złota, błękitna, karminowa,

Na dróżkach Twych Ołtarzy.

Anielskim włosem spadasz rankiem.

Jutrzenka wita z łzami.

A łąki kwiatów kładą wiankiem,

Solistów śpiew, z kosami.

W zielonym gaju, u potoka,

W błękitnej lśnisz sukience.

Jak piękna zjawa, na obłokach.

We ptasząt drżysz piosence.

Czy wczesnym rankiem, czy w południe,

Łzę piękna wzniecasz w oku.

Każdą drobinką, wzdychasz co dnia.

Balsamem spływa pokój.

Na firmamencie gwiazdy bledną.

Gdy stoisz w Drodze Mlecznej.

W nieskończoności tylko jedna,

Ma piękno Gwiazdy Wiecznej.

Gdy dnia zamykasz w końcu oczy,

By spocząć dać - Widziałem.

We aksamitnym płaszczu nocy,

Lśnisz piękną nocą całą.

Józef Bieniecki