Opiekun aniołów - wiersz

Zamknięci w piekle własnej niemocy...

Śnią wciąż o cudzie powrotu do zdrowia.

Nadzieja gaśnie wraz z końcem nocy.

Cierpienie powraca, dręcząc od nowa.

To inwalidzi, anioły bez skrzydeł.

Wciąż marzą, że świat dostrzeże ich piękno.

Jak mam ich wyrwać z rozpaczy sideł?

Co zrobić, aby życie znów urzekło?

Ważne jest serce do wierszy pisania.

Cóż warte utwory bez dalszych czynów?

Rym nie pościeli choremu posłania.

Pomimo wieku, idę do szkoły, znów.

Niebawem ukończę Szkołę Medyczną.

Wiem, że potem czeka mnie ciężka praca.

Czynem opiszę poezję magiczną.

Szczęściem chorego, niech do mnie powraca.

Oskar Wizard