Odmiana losu # - wiersz

Obudzona zapachem życia,

wstała niespiesznie,

by sięgnąć po szklankę orzeźwienia,

następnie otuliła ciało,

porannymi kroplami dnia,

zmieszanymi z cytrusową dawką energii;

otworzyła okno,

by ujrzeć niecodzienny widok,

ludzi odzianych w zwykłość,

mieniących się uczuciami;

włożyła płaszcz adrenaliny,

by wyjść między nich,

i zmienić bieg wydarzeń-

przygnębienie w nadzieję,

pesymizm w optymizm,

czerń w kolor,

niepogodę w pogodę,

smutek w uśmiech,

deszcz w słońce,

cykl pisanych sytuacji w niebywałą odmianę losu...

15.4.09