odeszło w dal... - wiersz

Podnoszę dziś głowę

Do obłoków prawie

I z kolan powstając

Oczy już otwieram

Źrenice szerokie

By dostrzegły jawę

Widząc Cię za sobą

Kałuże omijam

Dookoła błoto

Jak zgliszcza przeszłości

Co nadmiarem czerni

Chcą mnie wdeptać w ziemię

Lecz ja nie pozwolę

U progu miłości

By me głupie serce

Tęskniło do Ciebie

Teraz tylko słońce

W cień odchodzą deszcze

Wyschną i kałuże

Co w duszy mi broczą

Ty opadniesz na dno

Sam zostaniesz w końcu

Mi już nie zaszkodzisz

Choćby nawet słowem