odczytaj tytuł... - wiersz

jak istnienie chleba, kupujesz

a potem trawisz za dnia

korytem myśli przesiąknięty trwasz

lekiem swych smutnych oczu mocujesz ściane

i ryjesz otwór banałem

śmiech ogarnia Twoje żyły, tętnice i naczynia krwionośne

ćma nadlatuje z mrocznych dolin

nawet zaplątujesz się we własne sidła

a urokiem starasz się nazwać je

więc wycofujesz się, bo zjadasz mózg

i to nie wszystki

emocje wciąż tworzą swe struny

tak więcej już nie chcesz, rozwalasz siebie.

reszte z życia dostaniesz

za darmo

echo znów wsród skał