nowiutki swiat - wiersz

Pożycz mi skrzydeł, mój aniele,
choć na krótki czas, na niedzielę,
bym mogła polecieć wysoko do nieba,
w przestworza świata, tego mi potrzeba.

Choć raz pofrunąć między ptakami,
na świat spojrzeć nadziei oczami,
nie widzieć u ludzi do siebie nienawiści,
niech życie płynie w miłości do bliźnich.

Rzeki niech staną się znów czystymi rzekami,
a lasy pozostaną dziewiczymi lasami,
smog w miastach zniknie dzięki ludziom,
którzy oczyszczaniem globu się trudzą.

A człowiek który jako ostatni stworzony,
nie niszczy swojej planecie fauny i flory,
by to co powstawało od wiek wieków,
nie obróciło się przeciw tobie – człowieku.

Niech zamknie się wreszcie puszka Pandory,
człowiek niech będzie przyrodą urzeczony,
w nowym świecie co rajem nazwać nie zawadzi
i którego ludzka ręka już nigdy nie zgładzi