Nim opadną żaluzje - wiersz

 

dotykasz moich rąk spojrzeniem dziś widzisz tylko puste dłonie pył srebrny na mojej skroni masz tą świadomość  mojej bezsilności przypiętą  agrafką do życiorysu   wpijam wzrok w monitor szukam zwyczajnie podpowiedzi nic jednak na to nie wskazuje ciśnienie rośnie w mojej skroni i rozpacz w uszach ciszą dzwoni   za oknem w porywach wiatr tarmosi gałęzie tonące w zieleni i kwiat przy płocie cicho wzdycha płyną obłoki ponad nimi z otuchą co teraz nic nie zmieni