"NieStrudzeniE..." - wiersz

.
DALEKOSIĘŻNIEJ POKRZYWDZONYCH LOS
WEŹMIE NA SWOJĄ OBRONE OBJĘCIEM
POJĘCIA RAMIENIEM W POTRZASKU
PIĘŚCI NA PŁASZCZYZNACH DŁONI
UNIESIENIEM KU PIUROPUSZY BARKÓW
I LECIWOŚCI NIEUNIKNIONE GRONO-
STAJÓW - JAK OJCIEC CO ZWYKŁ
NOSIĆ ZA WCZASU SYNA NA WAKACJACH
NIBY WIATRAKACH PRZYTULEŃ I ŻE
PIESZCZOTA URLOPU ZAWSZE DOBIEGA
DOBIEGO KOŃCA ZBYT WCZEŚNIE
NIE! DZIWI ŁEZ TYLKO DZIECKO
PŁACZĄCE SCHODAMI CZY NA SCHODACH
rozstań których nam nie po drogach
inaręke
(DYD.SĘKACZOM 2.XI.2011 ZEBRA_K)