nieśmiertelny chłód - wiersz

z chrzęstem rdzewieje metal
kwaśna krew nadpsuta
z bezsilności
rzeźbi na skórze pulsujące
koryta rzek
wyobraźnia
ma nieograniczone możliwości
policzek z odrobiną słońca
nie potrzebuje drogiego pudru
można zestarzeć się
ze swoją młodością

w domu starców