"nieistnienie" - wiersz

zawracam czas żeby skoczyć
w nicość 
przepaść pomiędzy prawdy początek 
a koniec by  
nie dowiedzieć się jeszcze 
poczekam 
biegnę by zmienić tor 
a to bieg zdarzeń  
wymyślam rzeczywistość 
z własnych  kłamstw   
mówisz mi tam ważne 
coś dla mnie to 
podejrzane
więc śnię fikcyjną prawdę 
patrzę potem na zegar  
więc mówię  ci chyba czas 
zapomnieć  
wychodzę więc
bo to
sytuacja bez wyjścia 
pytasz jaką drogą pójdę 
mówię ci, że drogą