nie wiem czy potrafię - wiersz

opowiedzieć twoje swetry

jasny szary bez rękawów

parasol i lwie paszcze

lubisz słoneczniki niedrogo

siostro - wypiję ci całą kawę

pożrę Afrykę małe piwo

orzeźwię nadwrażliwość

nie ważne o czym plotą się opowieści

dzieci i ciepło mojego ciepła

odbicie zieleni w oczach

masz radość całego Krakowa

i dalej patrzysz szeroko

rozłożone ramiona w powitaniu

dukatowej czerwieni trzask

ognia w drobnych palcach na jutro

spotkajmy się śmiechu

przegadanych nocy

w dzień biegną myśli

na trasie Gliwice - Kraków

słowa podpatrzone w słuchawce

strofy nie strofowania

za chwilę może milową

odbędzie się zespolenie źrenic

piołun tylko w absyncie

rozwiązanie ust