Nie ma co udawać - wiersz

Bardzo dziękuję, :)

,,pod powieką się spotkamy wreszcie wolni i zepsuci"- ;)

Wszystkim bardzo serdecznie dziękuję za tak życzliwe przyjęcie "sonetu zimowego". Kłaniam się i pozdrawiam, -:)

SONET SPENSERIAŃSKI Sonet miał już ze 350 lat kiedy Edmund Spenser (ok. 1552-1599) wymyślił kolejną jego sub-formę, zwaną od nazwiska twórcy sonetem spenseriańskim. W miejsce dotychczasowych przeplotów rymów mamy przeplot zbliżający się nieco do tercyny: A B A B / B C B C / C D C D / EE W sonecie tradycyjnym mamy do czynienia ze zwyczajowym podziałem na część opisową (pierwsze dwie zwrotki, czterowersowe) i refleksyjną (dwie kolejne zwrotki, trójwersowe) - w sonecie spenseriańskim, podobnie jak w sonecie szekspirowskim, mamy najpierw trzy zwrotki czterowersowe i podsumowujący całość dwuwers (zwykle w formie paradoksu, aforyzmu, etc.).

Z przyjemnoscia bym dala glos, ale zdaje sie, ze nie przejdzie, zbyt malo mam logowan. Sonetem nie jest, moze tylko w tytule, sonet ma 4 zwrotki razem 14 wersow /4,4,3,3,/

brawo dla autora

przepiękny sonet ze znakomitym nastrojem i poprowadzony wspaniale, jak na tę trudna formę przystało.

Trudny temat przedstawiony w sposób od którego nie wieje chłodem, zimnem, wręcz przeciwnie jest ciepło, przytulnie, lirycznie. Jeszcze pozwolę sobie zacytować "umiera się nie dlatego, by przestać żyć, lecz po to, by żyć inaczej".

Czyli użyte określenie "miód malina" do wiersza (który jest według mnie bez zarzutu, podoba się) jest niestosowne? Mieć miód, maliny w ustach to mówić pochlebstwa.

"sonet zimowy" o "późnej nocy" - jest sonetem o ostatniej myśli, niewiele ma wspólnego z życiem, jedynie tyle, że podmiot jeszcze przez chwilę będzie oddychać, ale właśnie umiera, wchodzi w mrok, w niebyt, jest świadomy własnej sytuacji to żaden miód, żadna malina

Miód malina. Zimą organizm potrzebuje szczególnej pielęgnacji ;), pozdrawiam

Hau, hau!

:)