Myśl moja - wiersz

Myśl moja
.
nim sięgnie horyzontu linii
i marzeniami w niebo się wzbije
potyka się o rafy przybrzeżnych skał
bo przecież na ziemi żyję
.
jak żagiel samotny na życia oceanie
kołyszą mnie przypływów i odpływów fale
pozostawiając na piaszczystym brzegu
muszle wspomnień i doznań korale
.
dotykam je z czułością
obmywam łzami
bolesne
mieniące się jantaru barwą
smutną radością
pieszczę
.
© Krystyna Kermel