Moje pytanie - wiersz

          Moje pytania

Droga moja odpowiedż  mi szczerze

Bo brak mi odwagi by zadać pytania

Musiało się to tak nagle z nami stać

Wielkie nie przemyślane  rozstanie;

Czy czujesz smutek i wielki swój żal,

Bo planowałaś to zrobić wobec nas.

Czy nie miałaś choć żadnych swych obaw,

By popsuć wszystko, co nas tyle łączyło.

Dlaczego brakowało rozmów  od ciebie,

Czemu chowałaś głowę w piasek jak struś

Już nigdy nie wróci ten nas wspólny czas

Stracony beznadzieją twych zmysłów.

Powiedz dlaczego straciliśmy swój czas

Czas którego chroniłem jak swego oka.

Czy rzeka płynąca z gór do morza,

Nigdy nie myśli jak zmieni swój bieg.

Dla ciebie proste zadawać ludziom ból

Bo sama tego na sobie nie odczuwasz.

Lecz przyjdzie taki dzień i na ciebie

Wtedy odczujesz jego potężną moc.