Mój filozofie... - wiersz

mój filozofie

budujesz gmachy niedomówień

na gruncie niepewnym

przerysowane obrazy

nakładasz na siebie

tworząc dziwaczne kolaże

tracisz poczucie czasu

na schodach tragicznie nieruchomych

dostajeszc zadyszki

jesteś w tym uroczy

ze zmarszczonym czołem

nieodgadnionym uśmiechem

notorycznie zagubiony

trzymasz rzeczywistość

na długim sznurku jak latawiec

całkiem poza zasięgiem

a twoje oczy

ciągle odbijają niebo