młodzi nie lubią sadów - wiersz

sady naszych dziadków

to czyste pola

nie pamiętają wojen

wtedy czekali

aż ziemia zacznie walkę

śliwki zaczeły się robaczyc

jak oczy

pozostawione rzucone

jabłoni już nie było

nie padają daleko

do stóp

Sady naszych dziaków

siwe nakładają liście

i ręce niezręcznie opadają

pod ciężarem owocu

chcieliśmy wykarczowac

starców