miłość z czasów głębokiej komuny - wiersz

Pamiętam ten uśmiech pełen radości

Kiedy ważyłaś mi schab bez kości.

Pamiętam twój zapach, tę woń przemiłą

Gdy mi kroiłaś bryndzy ćwierć kilo.

Pamiętam twe włosy - ich pukle całe - 

Na serze edamskim wciąż znajdowałem.

Pamiętam twe oczy, zmróżone bez przerwy

Gdy w słupku liczyłaś ( robiąc wciąż błędy...)

Pmiętam melodie które śpiewałaś

Gdy kurz z półek z octem wycierałaś.

Pamiętam ten głos twój gdy koleżankę

Wołałaś by wzięła z zaplecza kaszankę.

Pamiętam twe piękne i smukłe dłonie-

Nie jednym - zsiadłym mlekiem skropione...

Pamiętam twe usta z dziwnym (!) grymasem

Kiedy kroiłaś torunską kiełbasę.

Pamiętam twe ruchy, pełne płynności

Gdy niosłaś majonez ( po dacie ważności)

Pamiętam odzywki ( i "te bez ogłady")

Pamiętam lepsze towary "spod lady".

Pamiętam ten śliczny rumieniec wstydu

Pod czas kontroli SANEPiD-u

Kiedy zaczęli zadawać pytnia

O twe ostatnie lekarskie badania...

Sklepu już nie ma... Lecz ja pamiętam...

( Ot, taka miłość wiernego klienta)

Momenty radosne, momenty smutne,

Zakupy skromne i te rozrzutne.

... Że aż tak dobrze cię zapamiętałem (?)

Cóż......Godzinami w kolejce stałem...