,,Miliony cierni’’ - wiersz

Dlaczego mój cały świat legł w gruzach?
Bezpowrotnie?
A teraz ryczę bez powodu!
Pełna lęku.
Dlaczego jestem taka samotna
Mimo przyjaźni przyjaciół?
Czemu ja?
A może dlatego, że brak mi miłości?
Bo cóż więcej można chcieć?
Wiem, że to nie wszystko, ale...
No właśnie, ale...
Te zaciekłe spojrzenia
Myślę czasem, że chcą wyszarpać
z mego serca najszczęśliwsze wspomnienia
i pozostawić tylko te najgorsze!
Widzę je,
One napawają me serce lękiem
przed nadchodzącą przyszłością!
Są jak miliony cierni,
Subtelne, ale jakże bolesne...
Rozpruwają serce
I mrok w mych oczach...