Milion lat temu... - wiersz
<!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:SimSun; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-alt:宋体; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 680460288 22 0 262145 0;} @font-face {font-family:"\@SimSun"; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 680460288 22 0 262145 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:SimSun;} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} -->
Milion lat temu
Choć minęły niecałe trzy..
Coś wyje głucho jak ranione zwierze..
Może to ty?
Znasz ten ból?
Dlaczego?!
Choć minęło milion lat
Wciąż o tobie pamiętam
Wciąż z nadzieją, że usłyszę
Jak mówisz moje imię…
Coś głucho wyje
Waląc głową w ścianę
Tak, powinnam zapomnieć..!
Milion lat!
To nie ma sensu!
Zamykam oczy
Twoje spojrzenie
Twój uśmiech
Twoje imię…
Umierając
Wśród innych, bliskich
Zamknę oczy
I tylko ty będziesz ważna..
Chociaż ty w innym zakątku świata
Gdzieś szczęśliwa będziesz śmiała się..
