Loch - wiersz

W ciemności jak ślepiec błądzę

Zamknięty..

odbijam się od ścian

Nadremnie szukam klamki 

Walczę z zwątpieniem

uciekam ods złych myśli

zgnaitam robaki pod stopami

dokładnie..

by przełknąć smak goryczy

kolejny dzień albo noc mija

Tak długo już tu tkwie

A ropa toczy się i uciska jak wbita drzazga

przeszkadza

łapię powietrzę i słucham ciszy

dotykam zagrzybiałych ścian

by zrozumieć, że nadal tu jestem..