Lipa - wiersz

przycięta lipa nie zgląda już do okna

dobijają się tylko zbieracze

jeden egzemplarz od drugiego ciekawszy

bardziej niż garniturowi

z góry wiem co powiedzą

nieprzebieralni posiadają odrębność

inwencję w wykonaniu lepszą

gorszą od tego z rowerem

zachodzą od podwórka

bez lęku podaję wiadro i drobne

nie są rozmowni

w tym tkwi urok

wymienialne dziękuję

wysypany popiół

przypominam sobie inteligentne szczury

bez wyboru

często przez przypadek