.kto? kot. - wiersz

 

 wchodzę do pokoju

 

obleczonego ciemnością nocy

 

coś ociera się o moje nogi

 

mruczy… daje znak że chce przynależeć

 

być częścią mojego życia

 

mała czarna materia

 

której w ciemnym pokoju

 

nie sposób ogarnąć wzrokiem

 

myślę sobie „kot”

 

ale wrodzona ciekawość  nie daje spokoju

 

zapalam lampę

 

mrok walczy jeszcze przez chwilę

 

z małymi drobinami światła

 

w końcu się poddaje…

 

spoglądam przez ramię

 

tuż obok mnie stoi  moja samotność

 

tak… teraz ją poznaję

 

niezmienna w swoim wyglądzie

 

o zawsze tych samych rysach

 

mała cześć mojego życia

 

której czasem nie sposób

 

 ogarnąć wzrokiem

 

nawet przy zapalonej lampie