Kiedy się ubrałaś muzyka zamilkła - wiersz

Ubrana w suknie nadziei głodna mego pocałunku, pragnąca namiętności czujesz kochanie jak serce mi bije coraz szybciej i z całych sił rozbiorę Cię i obdarzę pocałunkami upoimy się namiętnością jak trunkami Ubrana w suknie nadziei próg domu przekroczyła, słyszysz mój oddech, czujesz palący wzrok wstrzymujesz oddech, zaczynasz tracić zmysły, jeszcze sekunda by ciała się złączyły, Ubrana w suknie nadziei, nieprzytomny wzrok, serce nie nadąża przetłaczać, naszej gorącej krwi, nasze ciała splecione, nie mogące się rozdzielić, tworzą jedną niekończącą się całość, Ubrana w suknie nadziei, rozbierasz się powoli, z tych sukien, które niepotrzebne...