Kiedy rodzi się miłość - wiersz

Kiedy rodzi się miłość   przerwę pępowinę słabości uwolnię z łożyska myśli oburącz skrępowane nadzieje zbliżenia dwóch światów bez przyzwolenia skalam czystość  twojej duszy łzami obmyję winy których jedynym źródłem jest pragnienie spełnienia

 

 

bez wahania rozbiorę ciebie by dać swobodę przeżywania zmysłom wychodzącym ze mnie, niby rzeźba Fidiasza w której dłuto wyryło napięte mięśnie w rozkoszy, tylko czy czas będzie łaskawy dla wstającej w promieniach szczęścia mojej nowej miłości, ukrytej w otaczającym mnie świecie obłudy