Kalendarze życia - wiersz

Pustka dookoła choć nikt jej nie widzi
Każdy spogląda na siebie 
Skradzione ukradkiem spojrzenia odebrane
Pamięć odeszła gdzieś za mgłą wydarzeń

Obrazy bez tła ,zdarzenia bez ludzi
Zapalam znicz minionych uczuć
Kto w sobie dziś obudzi 
Wzburzoną pierś odsłoni

Niespiesznie odszedłem w nicość 
Koleje losu puste karty zdarzeń
Dlaczego nikt się nie wstydzi
Wydartych stron z kalendarza

Światło gdzieś w oddali
Rozmarzone serce płonie
Liść smutno opada na Ziemię
Wiosenne pąki zmieniają krajobrazy