Jak ptak - wiersz

Nie śpiesznie pije kawę z herbatą,
Przelewam miłość, zazdrość i niechcenie
Do kubka ze solą oraz zgryzotą.
Myślę sobie – on wart jest tego,
Choć kusi, mami i oznacza już drugą osobę.
Paczka po paczce uciekam na nowo,
Jak ptak, co ugrzązł na gałęzi.
Myślałam, że jestem nową osobą,
Stare błędy już nic nie mogą…
A tu skaza, jedna, druga…
Pękam.
Wiatr mi hula w rozedrganym sercu,
Tajfuny tworzę i uciszam jednym słowem.
Miękkość twych ramion znam aż za dobrze,
Słodycz warg, czułość płomieni,
Parzysz każdym oddechem…
Uciekam, bo więcej już nie mogę.