Idę już stąd - wiersz

nie ma Boga
idę tam 
gdzie
zamknięty świat
nie ma twarzy
i nie ma serc
deszcz kamienny jest
a słońce ogniem jedynie
i pali wszystkie myśli 

idę tam gdzie żaden ptak
chmury jak głazy ponure
tam gdzie nie trzeba umierać
tam się jest już jak martwy
a dookoła metalowe ściany
pordzewiałe i grube
gdzie okien brak
i nie muszę już czuć
idę i spalę
to wszystko co było ode mnie...

Odszedł albo nie było Go nigdy