Francuska miłość - wiersz

W kominku ogień z drwa goreje
błogie ciepło z niego bije
Ty w miękkim fotelu
białym szalem okryta

Rozmarzone czoło, dyskretny uśmiech
na pomarszczonych ustach
Drgające zamknięte powieki
w dłoni zdjęcie ukochanego

Stolik zawsze ten sam w kawiarni
kawa z mlekiem i cynamonem
rogalik świeży z konfiturą
modlitwą poranną w Paryżu

Obrazy malował nad Sekwaną
Pastelowe kolory ożywały
gdy smagał  pędzlem płótno
Stałaś obok gdy ktoś zrobił foto

Łza po policzku spływa
serce szybciej bije, gdy tulisz zdjęcie
W kominku płomień dogorywa
Dokładasz drwa bucha nowy ogień
Jak miłość w Paryżu

Łódź 18.04.2012  Mirosław  Pęciak