Etapy empiryczne - wiersz

przymierzam kij do mojego kręgosłupa

trzaśnie? czy przywykną

wchodzę w gęsty sosnowy młodnik

uważam na oko

zwrócone ku górze

grozi ślepotą

najlepiej  usiąść i karmić mrówki

drugim śniadaniem

perkusja dzięcioła przebrzmiewa

jak kazanie

okrągły stół pnia

podsuwa kolejne lata

konsumpcja wydarzeń

przechodzi

gładko

myśl tonie w utopii

następuje jeden po drugim

wdech i wydech