Epitaph of memory - wiersz

Nieżywym wzrokiem

spoglądasz ze zdjęć - 

migawki życia wryły

się głęboko w pamięć.

Wyciągałem do ciebie dłoń, 

znaczoną śladami próśb 

jakie do mnie skierowałeś

w najgorszej godzinie.

Teraz uciekasz wgłąb siebie

myśląc, że tak "będzie lepiej".

Zdolność rozmawiania została

wyparta przez głuchą ciszę.

Drzemię na granicy obłędu

bo pragnę odrobiny czułości.

Nie widzisz kim dla mnie jesteś - 

ten sekret zabiorę do grobu...