Epitafium - wiersz

Epitafium

Krocze życia pustymi alejami
pośród smutku i dni goryczy
Mijam stare zniszczone domy
Niegdyś piękne i wyniosłe
Teraz patrzące na świat,
szklanymi oczyma swych pustych okien.
Uliczki są coraz ciemniejsze,
Wiatr unosi podarte zdjęcia
na ich fragmentach widzę Ciebie,
rynsztokiem płyną ludzkie łzy.
Oddwracam się za siebie
wszystko co był odeszło.
Spowite we mgle niepamięci.
W oddali widzę cmentarz,
na nim samotny grób i tablice
z wyrytym, zatartym napisem
tu spoczęła twoja nadzieja.

QguAr 10 czerwiec 2009