Edith Södergran "Siostra" - wiersz
(przekład)
Miałam kiedyś siostrę, dziecko złote.
Zniknęła mi w miejskim tłumie.
Kiedy widzę wśród czarnych świerków
młodą brzozę, która potrząsa złotymi lokami,
przypominam sobie swoją siostrę.
Stoi między drzewami z szeroko otwartymi oczami,
z bijącym sercem,
wyciąga do mnie ramiona.
Siostro, moja siostro, dokąd cię wyprowadzili?
O jakich zmysłowych marzeniach śnisz
w swoim zmęczonym łożu?
Dziecko odwagi, dziecko szczęścia
czekamy razem
na baśniowy dzień.
tłum. ze szwedzkiego Ryszard Mierzejewski
Systern
Jag hade en gång en syster, ett gyllene barn.
I staden försvann hon för mig i mängden.
Ser jag bland svarta granar
ungbjörken skaka sina gyllne lockar,
minns jag min syster.
Står hon storögd bland träden
med klappande hjärta,
sträcker hon ut sina händer mot mig?
Syster, min syster, vart förde de dig?
Vilka vällustdrömmar kan du drömma
på trötta bäddar?
Hjältebarn, lyckobarn!
Vi vänta tillsammans
på sagornas dag.
z tomu „Rosenaltaret”, 1919