Dom bez duszy - wiersz

Wielobarwny powój
niczym pajęczyna
Oplótł stary ganek
łodygami wspiera
Purpurowa malwa
dumnie fason trzyma
Pełni ważną rolę
na etacie stróża

Wsparty dach na gruszy,
która ciężko wzdycha
Bo gdy śniegi spadną
nie da rady biedna
Może tej jesieni
radość stanie w progu
W opuszczonej chacie
życie tchnie na nowo