Do kochanka - wiersz

W niebo patrzysz zadufany.

Marząc

O lepszym świecie,

Lecz widzisz tylko czarną chmurę

I wzrok swój obracasz.

Niegdyś spokój na podwórze

Teraz grzmoty, pioruny zabrane burzy

Do amunicji przyciągnięte

Bez woli

Pamiętam ten wieczór nasz ostatni.

Ostatnia bliska chwila

I do wojny się przyłączasz

Mówisz będę bronić cię jak najpiękniejszej twierdzy

Choć opuszczasz mnie

Duszę swą zostawiłeś

A kraj ciało dostał.

Całujesz mnie w usta tak namiętnie

Iż przez myśl mi przeszło że zostajesz.

Lecz pomyliłam się.

Patrzę na twe sine usta

A serce umiera.

Twe martwe oczy skierowane są na mnie

Kto zabrał ci ten błysk oka?

Kto zabrał te spojrzenie zakochanego?

Kto zabrał ci pożądanie

Te, które ciągle mnie dażyłeś.

Kto mi cię zabrał?

Zachowałam jednak miłość i duszę twą

Zatrzymam ją na zawsze

Lecz kto życie twe mi odebrał?

Broń

Wojna

Wróg

A to przecież my wszystko zaczęliśmy.