Człowiek - wiersz

Widziałem człowieka jak ciężko upadał

jak w bezsilnej walce o życiu coś gadał

brał się z nim za bary i nagiąć próbował

życie go złamało - opuszczona głowa

widziałem jak próby swoje wciąż ponawia

walczy całą duszą i błędy naprawia

zasmucony miarą rozległych porażek

samotny stęskniony życie go już karze

ten człowiek bez twarzy z oczu wieje pustką

widziałem dokładnie bo patrzyłem w lustro