Czerń - wiersz

Autor: BezimiennyPoeta
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

Czerń spojona wraz ze śmiercią a ostatnim pożegnaniem, tam gdzie anioł wchłania cząstkę człowieka w jedno ciało na pustym niebie. W miejscu gdzie wazon stoi w bezruchu wskazówek zegara, a w nim zwiędła róża zgaszona na wpół przytomnie wybranki mego serca, gdy Za oknem nadal ten sam błękitny księżyc lśnił  jak dawniej, lecz już nie zachwyca swym promienistym blaskiem jak kiedyś, kiedy byłaś w mych ramionach a teraz jedynie Wspominam, wspominam i wspominam... nad tym jak czerń napotkała się ze światłością, twej nieskazitelnej urody w cieniu ostatniego zachodu słońca, gdzie jesień była jedyną stwórczynią esencji pierwszego zakochania się we wspomnieniu miłości a niewybaczalnej zdrady.

Najpopularniejsze wiersze
Inne wiersze tego autora
Video Player is loading.
Current Time 0:00
Duration 0:00
Loaded: 0%
Stream Type LIVE
Remaining Time 0:00
 
1x
    • Chapters
    • descriptions off, selected
    • subtitles off, selected

      Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

      Avatar uĚźytkownika - EdwardSkwarcan
      EdwardSkwarcan
      Dodany: 2012-12-03 13:11:12
      0 +-
      Solidna robota:) pozdrawiam
      Reklamy
      O autorze
      BezimiennyPoeta
      Użytkownik - BezimiennyPoeta

      O sobie samym: Wiek : 16 lat Dziedzina : Poeta, Pisarz i Filozof Religia : Katolik
      Ostatnio widziany: 2013-10-10 18:27:16

      Top 10 wierszy