cierń - wiersz

Tyle twarzy zmęczonych

Jak dzwonów dzwoniących

Jedna łza nie wystarczy

Na nieszczęście człowieka

Tyle drutów kolczastych

Krwią wolności zbroczonych

W nich nadzieja zastygła

Zamieniona na ogień

Tyle wstydu i hańby

Dym z kominów odpłynął

Tam ukryta jest prawda

Piekło zamienić w miłość