Chrystus - wiersz

Któż uroni łzy po nieopłakanych,

przysypanych gruzem, otulonych pyłem?

Nawet Astrea odwraca swą kibić,

i milczy.

Zaszło słońce, krew skrzepła,

nikt go nie pożegna, nikt nie pogrzebie,

zmarłego wiszącego na drzewie.