chłodem jesień snuje - wiersz

rozkołysany

na nitce babiego lata

pająk krzyżak

odlicza sumiennie godziny

podawane rytmem

wahadła czasu –

pierwsza

druga

trzecia

potrącane ramieniem wiatru

pergaminowe nasiona klonu

z doskoku dosiadają

wysuszonych źdźbeł trawy

i galopują w dal –

pierwsze

drugie

trzecie

zasłuchani w szmery

jesiennych opowieści mroku

otulamy wełnianym pledem

ciepłe wspomnienia

mininego lata –

pierwsze

drugie

trzecie