Bujam się... - wiersz

bujam się

na huśtawce

ambiwalentnych uczuć

teraźniejszość czarno-biała

jak obraz w starym telewizorze

zagląda przez okno

czekam na słońce

wyciągam ramiona

może zbłąkana tęcza

opromieni barwami

bladą skórę

garbata niewiara

ciągle

zasłania mi widok

na niebo

odganiam ją

jak natrętną muchę

kulawa nadzieja

dzwoni łańcuchem

wprost w podrażnione uszy

a miłość

miłość jeszcze za horyzontem

ale już widać jej łunę

jedyne objawienie

falującego w zmianach świata

co jak fatamorgana

pokazuje

wciąż nieprawdziwą

prawdę