Ból i radość - wiersz

coś w Tobie pękło... rozumiem,
znów czuje piekło... w tym tłumie,
Twe myśli wędrują, szukają w nim sensu,
chociaż żałują, uciekną z tych więzów.
musisz liczyć że znajdą znów raj,
że biegnąc przez ciemny, krzaczasty gaj,
nie spotka Ciebie już żaden życia smutek,
a Twe oczy już nigdy nie będą oplute.
że gdy wyjdą z tego lasu,
gdy uwolnią od hałasu,
że powrócą Ci do głowy
a w Twym życiu zacznie się rozdział nowy.
znów nabierze barw, kolorów,
oczy zaszklą się od szczęścia wzorów,
ujrzysz nowy, piękniejszy świat,
gdy na smutku grobie wyrośnie pierwszy kwiat.
wtedy całe Twe dotychczas życie,
zacznie zmieniać się obficie,
a Twe serce i uczucie
dotknie radości kłucie.