Biała Ściana - wiersz

Ściana!

Biała Ściana.

Tak czysta jak woda,

lecz biała jak mleko.

Czasami nieskazitelna jak pogoda,

choć jest tak blisko

to jednak – daleko.

Ściana!

Biała Ściana.

Biała niczym młoda dziewczyna,

jeszcze niczym nieskażona.

Młoda dziewczyna

o urodzie nieskazitelnie – gładkiej.

Ściana!

Biała Ściana.

Dotykając jej to tak jakbyś

miał przed sobą jej ciało,

które chciałbyś – skosztować.

Ściana!

Biała Ściana.

Tak pospolita,

a tyle można się o niej dowiedzieć.

Ściana jest niczym kobieta,

widząc ją pierwszy raz

dowiadujesz się o niej wszystkiego.

Będąc z nią,

darząc ją uczuciem – będzie z tobą do końca.

Kobieta niczym ściana,

zmienia się – starzeje.

Choć zmienia farby

i tak zyskuje lat.