Awaria - wiersz

Gdyby tak nagle zamilkł głos w przesyle, awaria,

może wreszcie byłyby prawdziwe minuty ciszy.

Wyłączyłam wszystkie media, zamknęłam oczy,

moje serce tylko odmierzanie czasu słyszy.

I bije równo, spokojnie, rytmem pożegnania.

Wieczny odpoczynek, wargi szepczą nieśmiało.

My pamiętać będziemy tę bolesną godzinę,

oby nie było dla kraju tej ofiary za mało.

Jeszcze groby nie gotowe, a już się kłócicie.

Wieczny odpoczynek mówcie w sercach Waszych,

i nie dzielcie za szybko ni stołków ni kasy.

Pochylcie swe głowy nad życia kruchością,

I nie plujcie na siebie jadem ani złością.

Wieczny odpoczynek....awaria...awaria...