Ambrozja - wiersz

Rzucili o ziemię, jak rzuca się chwastem.

Miotają, wloką brukiem krzycząc: "Bydlę!"

Raz za razem walą kijem, kopią,

a na drzewie kołysze się sznur.

Już wiszę.

Cóż miłość sprawia ból,

wbija swój sztylet w ciało -

dla większości udręka,

dla mnie czysta ambrozja.