"300 lat milczenia" John Dougill - zwiastun - tv

Fascynujący reportaż i nieznana, wstrząsająca historia. John Dougill, niczym detektyw docierał do potomków chrześcijan ukrywających się na wyspach Amakusa, Goto i Ikitsuki. Ludzi, którzy przez stulecia musieli ukrywać swoją wiarę, której otwarte wyznawanie groziło prześladowaniami, torturami i śmiercią.
Wszystko zaczęło się w roku 1543, gdy u japońskich brzegów przypadkowo, bo zbaczając z kursu, zacumowała dżonka z dwoma portugalskimi jezuitami na pokładzie. Pierwsi Europejczycy byli nie mniej zaskoczeni mieszkańcami i ich obyczajami, co tubylcy. Podróżni pokazali zachwyconym Japończykom muszkiet. Sześć lat później – Biblię. Przywiózł ją Franciszek Ksawery znany dziś jako „apostoł Wschodu”, jeden ze współzałożycieli zakonu Jezuitów, obecnie patron misjonarzy. Chrześcijaństwo, choć w swej istocie obce tamtejszej mentalności, padło na podatny grunt: w społeczeństwie, złożonym z biedaków podległych swym panom, obietnica lepszego życia po śmierci nie mogła się nie spodobać. Trzydzieści lat później liczba nawróconych sięgała stu tysięcy.
Jak zmieniła się przyniesiona z Europy wiara w Jezusa w zderzeniu z japońską mentalnością i kulturą? Dlaczego stała się przedmiotem nienawiści japońskich władców a jej wyznawcy byli masowo skazywani na śmierć?
W 1614 roku nastąpiła katastrofa – na ponad dwieście lat chrześcijaństwo zostało zakazane, rozpoczęły się nagonki, tortury i morderstwa. Część wyznawców poddała się i wyrzekła swej religii, ale inni zeszli do swoistego podziemia, praktykując w domach pod osłoną nocy i chrzcząc swych potomków, a ci następnych.
W pierwszej połowie XIX wieku Cesarstwo, znów otwierające się na Zachód, zdecydowało ostatecznie cofnąć zakaz. Mimo to… nie wszyscy wyszli z ukrycia: w Japonii nadal pozostawali chrześcijanie związani tajemniczymi obrzędami, coraz bardziej oddalającymi się od źródeł.
Jak zachowali swoją wiarę? Co w obrzędowości zmienili na wzór wschodni? Jak straszne zadawano im tortury? Ilu i gdzie można dziś spotkać „ukrytych” chrześcijan? Autor wplata w opowieść filmy Kurosawy, wizytę Jana Pawła II w Nagasaki i historię Shusaku Endo, jego „Milczenia” i spotkania pisarza z Martinem Scorsese, przez trzydzieści lat myślącym o ekranizacji, którą właśnie zrealizował.