Lista recenzji
Dziedziczka Pytii Każdy żyjący na świecie szuka szczęścia. Istnieje jeden pewny sposób, by je znaleźć. Jest nim kontrolowanie swoich myśli. Szczęście nie zależy od warunków zewnętrznych czytaj dalej
Zastanawialiście się kiedyś, dlaczego tak często gubią nam się skarpety? I gdyby to jeszcze była cała para, ale nie! Zawsze znika tylko jedna skarpetka. Zjawisko to próbujemy wyjaśnić przy pomocy bezwzględnej czytaj dalej
- co? nie chcesz pracować? - a po chuja? Mój stary, był z Jersey, pracował całe zafajdane życie, a gdy go pochowaliśmy, to wiecie, ile po nim zostało? po zapłaceniu pogrzebu? - ile? - 15 centów czytaj dalej
Może po tamtej stronie czeka już na nią jej ptak, syty i szczęśliwy w blasku wieczności. Jednak to byłoby strasznie niesprawiedliwe, gdyby jej życie miało się skończyć (…). Gdy dochodzi do przestępstwa czytaj dalej
Jesteśmy tym, co przyswajamy Od pewnego czasu popularne stało się stwierdzenie, że jesteśmy tym, co zjadamy. Właściwsze jednak wydaje się inne sformułowanie: jesteśmy tym, co przyswoimy sobie ze zjedzonego czytaj dalej
- Tu inaczej pojmuje się rozsądek niż w Austrii ambasadorze. Już słyszę te głosy w senacie, że Polacy nie znają pojęcia pokoju za wszelką cenę. - Nawet wówczas, gdy nie ma się szans na wygraną czytaj dalej
Hodujemy to, co zasadzimy. Zbieramy to, co posiejemy. Prestiżowy Dartmouth College w Hanover w Nowej Anglii. Kampus, gdzie toczy się normalne studenckie życie wypełnione nauką, imprezami, miłosnymi przygodami czytaj dalej
Najnowsza powieść Marka Krajewskiego to kolejna już historia, w której w rozwiązanie zagadki kryminalnej zostaje zaangażowany syn Edwarda Popielskiego – Wacław Remus. Historia tej postaci odsłania czytaj dalej
Zastanawialiście się kiedyś, jak to jest być postacią z książki? A może marzyliście o tym, by na chwilę znaleźć się na kartach fascynującej powieści? Brendan, Kordelia i Eleanor, bohaterowie Domu Tajemnic, czytaj dalej
Ze starej fotografii Zasmuca mnie jednak to, że zapomnieliśmy naszych imion. Już pomijając wszystko inne, to wydaje mi się najbardziej tragiczne. Tęsknię za swoim i opłakuję te należące do innych, czytaj dalej
