matka

Jak i za co ją kocham? 
Moje serce wie to najlepiej, gdy w środku nocy zerwane dzwonkiem telefonu, skacze do gardła opętane myślą:
- moja samotna mama potrzebuje pomocy!!!
Moje drżące dłonie, szukające po omacku przycisku telefonu, by jak najszybciej móc, choć zmysłem słuchu, dotknąć jej lęku - wiedzą.
Mój głos, który ma dać jej pewność, że jestem wciąż przy niej, że czuwam o każdej porze - wie.
Moje źrenice, które, zasnute nicią snu, otwierają się szeroko, by dojrzeć jej  troski w posiwiałych kosmykach włosów zamknięte - też wiedzą .
Moje szare komórki, które pracując jak trybiki zegara, nigdy nie zwalniając, kodują to, co wylewa mi potokiem słów samotnych, w przestrzeń uśpionego domu - wiedzą także .
Cała istota, dzięki niej istniejąca, którą jestem z jej i niebios woli -  wie najgłębiej, najmocniej...
Od chwili, gdy poczęłam się w jej marzeniach... i z jej miłości - wie jak i za co ją kocham...
"Każda chwila tworzy człowieka" - powiedział ktoś bardzo mądry..
A ja ?- prosta kobieta - cóż ja powiem w tą noc ciemną?...
Swoją miłością  tworzyła mnie taką, jaką dzisiaj jestem...dla niej i dla ludzi - moja mama...