Księga Rodzaju 28,15-18

"A oto Jam jest z tobą i będę cię strzegł wszędzie, dokądkolwiek pójdziesz, i przywiodę cię z powrotem do tej ziemi, bo nie opuszczę cię, dopóki nie uczynię tego, co ci przyrzekłem "Czyli a oto Bóg Wszechmogący jest z Jakubem, synem Izaaka i będzie Jakuba strzegł przed niebezpieczeństwem wszędzie dokądkolwiek Jakub pójdzie, i przywiedzie Jakuba z Paddan - Aram miasta potomków Nachora, brata Abrahama, z powrotem do ziemi Kananejskiej. Bo nie opuści Bóg Wszechmogący Jakuba, dopóki nie uczyni tego, co Jakubowi przyrzekł Bóg Wszechmogący, że ziemię Kananejską da Jakubowi i potomstwu Jakuba po Jakubie, które będzie liczne jak proch ziemi i rozprzestrzeni się we wszystkich kierunkach ziemi Kananejskiej, i w Jakubie i potomstwie Jakuba wypełniał będzie swoją wolę Bóg Wszechmogący dla wszystkich plemion, ludów i narodów na ziemi ( Rdz 28, 13-14) " A gdy Jakub się obudził ze snu, rzekł: Zaprawdę, Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem" Czyli a gdy Jakub się obudził ze snu- mózg Jakuba zaczął odbierać i przetwarzać nośniki informacji z wielu ukształtowanych funkcjonalnie rodzajów informacji w formie energetycznej, rzekł: słowo, dźwięk, wibracja- nośnik mowy słów Jakuba: Zaprawdę Wszechmogący Bóg jest na tym miejscu, a Jakub nie wiedział, że na prawdę Bóg Wszechmogący jest na tym miejscu, na którym jest Jakub, syn Izaaka " Zdjęty trwogą rzekł: O, jakimże lękiem napawa to miejsce! Nic tu innego, tylko dom Boży i brama do nieba" Czyli zdjęty trwogą majestatu otrzymanej informacji z twórczej myśli Boga Wszechmogącego rzekł:słowo, dźwięk, wibracja- nośnik mowy słów Jakuba: O, jakimże lękiem napawa to miejsce. Bo Bóg Wszechmogący jest na tym miejscu, na którym jest Jakub, syn Izaaka. Nic tu innego nie może być, tylko miejsce na zbudowanie domu Bożego, w którym będą wszystkie stworzone wymiary. " I wstawszy wcześnie rano, wziął Jakub ów kamień, który sobie położył pod głowę, postawił go jako pomnik i nalał oliwy na jego wierzch" Czyli wstał Jakub wcześnie rano, po wschodzie słońca, i wziął Jakub kamień węgielny, który sobie położył pod głowę, postawił go jako świadectwo przyrzeczenia Boga Wszechmogącego ( Rdz 28,13-14), i namaścił oliwą wierzch kamienia węgielnego (Rdz 28,15-18)